5.2 Proces edycji

Jeżeli młodym uczestnikom warsztatów nie uda się uzyskać wszystkich ujęć, na które liczyli, lub jeżeli będą chcieli zamieścić materiały dodatkowe lub inne niż początkowo planowali, będą musieli wspólnie znaleźć jakieś rozwiązanie (patrz sekcja W PRAKTYCE poniżej). Podjęcie decyzji strukturalnych na wczesnym etapie edycji umożliwi grupie wykorzystanie pozostałego czasu na pracę nad szczegółami bez ryzyka, że powstanie niedokończony dokument, który może nie mieć sensu.

W PRAKTYCE – Twórcze rozwiązania

Film nie powinien być długi. Podczas kręcenia i edycji filmów zdarzają się jednakże wypadki i problemy. Nierzadko okazuje się, że coś, co grupa planowała wykorzystać do stworzenia swojego dokumentu, nie jest dostępne lub nie nadaje się do użytku z jakiegoś nieoczekiwanego powodu. Oto kilka praktycznych pomysłów na to, co zrobić w takiej sytuacji:

  • Użycie głosu lektora (voice-over) to łatwy sposób na dodanie brakujących informacji lub połączenie fragmentów. Głos lektora można zazwyczaj nagrać wprost na wideo na etapie edycji.
  • Dźwięk i obraz nie muszą pochodzić z tego samego źródła – jeśli na przykład w ujęciu plenerowym jest zbyt duży szum wiatru, można usunąć ten dźwięk i zastąpić go muzyką lub podkładem głosowym. Można też zmienić ujęcie z „gadającej głowy” na ujęcie miejsca, zachowując przy tym dźwięk jako voice-over.
  • Warto wykorzystać zdjęcia lub obrazy z wycinków RETOPEA, aby zilustrować to, o czym jest mowa – efekt może być bardzo dobry!
  • Członkowie zespołu mogą nakręcić dodatkowe ujęcia, podczas gdy inni będą zajmować się edycją, aby wypełnić wszelkie luki (na przykład „gadające głowy”, ujęcia innych uczestników przy pracy, a nawet rysunki lub rekwizyty).
    Szkic/rysunek przedstawiający cztery osoby siedzące przy stole, które jedzą i piją
    Zdj. 9 Rysunek może zastąpić nieudane ujęcie lub zostać użyty, gdy ktoś nie chce być widoczny w filmie

Pamiętaj, że głównym celem filmu jest skuteczne przekazanie informacji i potwierdzenie zdobytej wiedzy o pokoju religijnym i tolerancji. Zachęć swoje grupy do połączenia materiałów w taki sposób, aby przedstawić argumenty lub kluczowe przesłanie i zbudować jasną i zwięzłą narrację lub opowieść. Sposób wprowadzenia i zakończenia filmu może mieć tu duże znaczenie. Dobrym sposobem na zaprezentowanie tematu może być postawienie pytania na początku filmu, a następnie powrót do niego na końcu. Młodzi ludzie mogą także nagrać lektora, który będzie prowadził przejrzystą narrację w ich filmie.

Aby powiązać swoje dokumenty z konkretnym wycinkiem z programu RETOPEA, grupy mogą rozważyć włączenie do swojego filmu zrzutów ekranu z danym materiałem na stronie internetowej projektu. Mogą również wykorzystać napisy (jeśli są dostępne w używanym oprogramowaniu do edycji), aby wyjaśnić, na co patrzy widz, lub aby wprowadzić nową część. Obrazy pisma odręcznego lub (przyspieszone) nagrania filmowe, na których ktoś pisze kluczowe pytania, stwierdzenia lub nagłówki poszczególnych części na kartce papieru lub na karteczkach samoprzylepnych, mogą również dawać dobry efekt (patrz zdj. 10).

Trzy karteczki samoprzylepne, na których zapisano po jednym słowie: Who is missing? (Kogo brakuje?)
Zdj. 10 Najważniejsze pytania można zapisać na karteczkach samoprzylepnych

Ważne jest, aby przypominać grupom o regularnym zapisywaniu pracy w trakcie jej trwania, aby nie została ona przypadkowo utracona.

Po zakończeniu edycji – lub gdy zabraknie ci czasu! – film należy poddać renderowaniu, czyli wyeksportować jako samodzielny, odtwarzalny plik wideo. Pamiętaj, że renderowanie zmontowanych filmów Docutube może długo potrwać, ponieważ pliki będą dość duże. W celu zapewnienia maksymalnej kompatybilności zaleca się eksportowanie ich w rozdzielczości 1920 x 1080 w formacie .mp4.

5.1 Zasady edycji wideo

6 Sesja nr 3 – test